Happy newyear

Het is oudejaarsdag. ’s Morgens gaan we naar de stad. De vier grote meiden gaan mee. Etornam, Esther, Juliana en Akpene mogen wat sierraden uitzoeken voor bij hun nieuwe kleren. Zij gaan naar de markt en Hennie en ik naar het internetcafé. Eerst een levensteken voor Wim en dan een verhaal op de site. Helaas lukt dat laatste niet. Tja, alsof er niets veranderd is.

Na het avondeten (heerlijke banku, wat heb ik die gemist!) douche ik op Afrikaanse wijze en maak me klaar voor de kerkdienst. Er is veel onduidelijkheid over de aanvang. We gaan naar de Global Church, dus dicht bij huis. De kinderen zijn mooi gekleed en de meiden dragen hun nieuwe sierraden.

Hennie en ik delen sterretjes uit, voor ieder drie. Dat is feest. Als ik de overgebleven voorraad aanbied worden ze helemaal wild: Corrie, Corrie” Tjonge wat ben ik populair, ik lijk wel een president op tournee.

Sommige kleintjes liggen alvast in bed in de hoop gewekt te worden als we naar de kerk vertrekken. Anderen verdringen zich in de eetzaal rond de tv. Het is een herrie van jewelste.
Tegen half tien krijgen we toestemming om te vertrekken, maar moeder Gladys is onverbiddelijk: de kleintjes blijven thuis”. Dat is wel zo goed, maar meer duidelijkheid van tevoren was beter geweest.

In onze open kerk (met alleen een half zinken half rieten dak) branden wat spaarlampen. We zingen en bidden er op los, begeleid door drums en sambaballen. Er komt een speciale pastor en de preek in het Ewe wordt voor ons vertaald door een jonge man in donker pak. Helaas kunnen we hem amper verstaan: de generator zoemt, de dominee spreekt met stemverheffing en de jonge man heeft een zachte stem. Maar evengoed bedankt voor de moeite.
Zingen dat kunnen ze, vol overgave, jong en oud. Soms gaat het over in gebed, soms in dans. Fascinerend om naar deze mensen te kijken. Ze zingen niet met hun mond, ze klappen niet met hun handen, nee ze zijn zang en dans!
De uren verstrijken. Onze dominee vertrekt weer en het nieuwe jaar nadert. Het is mij zo wel genoeg, maar niet voor de gemeente. Rond twaalf uur wordt er voor iedereen en alles gebeden, en daarna wensen we elkaar: “Happy newyear” uiteraard weer gevolgd door zang, dans en gebed.
Het is wel heel bijzonder om hierbij aanwezig te zijn, maar ik heb het langzamerhand koud. Veel kinderen zijn in slaap gevallen, ze worden af en toe aangetikt door een man met een stokkie, want slapen dat doe je niet tijdens de dienst.
We krijgen weer een flinke preek van ‘onze eigen’ pastor. Dan hapert de generator en het licht valt uit. Gelukkig” denk ik “amen” Maar Hennie zegt: “Zo makkelijk kom je er niet vanaf.” Helaas, ze heeft gelijk. Met behulp van zaklampen gaan we door: preek, getuigenissen, zingen, dansen en bidden…

Het is twee uur als ik verkleumd en wel op weg ga naar huis. Kerk en disco in een. Eigenlijk niet zo gek bekeken.
Enne… iedereen en warm en Happy Newyear!