Het ziekenhuis deel 3

“Kom volgende week vrijdag terug” zeiden ze, “dan hebben we de uitslag en dan is de dokter er”
Het is vrijdagmorgen. Eindelijk ben ik met Kofi op weg naar het ziekenhuis. De Avond ervoor vroeg Lucy, de moeder van Kofi of ik alleen met hem kon gaan. Nou ja, zij wilde eerst naar de markt en zou later komen. Ik heb daar niet zoveel zin in. Ik weet weinig van Kofi, er is een taalprobleem en hoe het ziekenhuis werkt is me helemaal niet duidelijk. Bovendien ben ik zijn moeder niet. Maar het eind van het liedje is toch dat ik met Kofi op weg ga.
We stappen uit voor het inmiddels bekende Ccommunity Hospital. Met een briefje eerst naar het lab. Ik zal wel zien hoe het verder gaat.
We melden ons en nemen plaats op de harde bankjes. Het wachten is begonnen.
Na niet al te lange tijd is Kofi aan de beurt: hij moet opnieuw bloedprikken, er was de vorige keer niet genoeg.
“Hoelang duurt het?” vraag ik “Een of twee uur” Dus nemen we even later weer plaats op de bank. Ik ga stilletjes uit van twee uur. Dat wordt dan half een en daarna?
Maar na een uurtje hoor ik dat we naar huis kunnen. “Come back on Tuesday”.
En daar gaan we dan: einde ziekenhuisverhaal deel 3. Wordt vervolgd.